Indonesisch alfabet (Bahasa Indonesia): letters, uitspraak en spelling
Voor leerlingen betekent dit dat je vaak een nieuw woord correct kunt uitspreken aan de hand van de spelling alleen. Deze gids legt de letternamen uit, de kernwaarden van klinkers en medeklinkers, en de enkele digrafen die één klank vertegenwoordigen. Je ziet ook hoe de spellinghervorming van 1972 oudere Nederlandse spellingen vereenvoudigde en hoe het internationale NATO/ICAO-spelalfabet in Indonesië wordt toegepast.
Of je nu reist, studeert of samenwerkt met Indonesische collega’s, het begrijpen van letters en klanken versnelt je lezen, luisteren en spellen. Gebruik eerst de snelle feiten en verken daarna de gedetailleerde secties met voorbeelden die je hardop kunt oefenen.
Aan het einde weet je waarom het Indonesisch als sterk fonetisch wordt beschouwd, hoe je met de letter e omgaat en wanneer je in lawaaierige situaties overschakelt van gewone letternamen naar Alfa–Zulu-woorden.
Wat is het Indonesische alfabet? Snelle feiten
Het Indonesische alfabet is een rechttoe-rechtaan Latijns systeem dat ontworpen is voor duidelijkheid. Het bevat 26 letters, met vijf klinkers en 21 medeklinkers die zich voorspelbaar gedragen in verschillende posities binnen een woord. Die voorspelbaarheid helpt leerlingen snel van het alfabet naar echte woorden te gaan. Het ondersteunt ook heldere communicatie en consistente uitspraak in onderwijs, media en publieke communicatie.
Kernkenmerken en aantal letters (26 letters, 5 klinkers, 21 medeklinkers)
Het Indonesisch gebruikt het 26-letterige Latijnse alfabet A–Z. Het heeft vijf kernklinkers (a, i, u, e, o) en 21 medeklinkers. Het systeem is opzettelijk eenvoudig: de meeste letters corresponderen met één klank, en dezelfde letter behoudt gewoonlijk dezelfde waarde ongeacht de omliggende letters. Dit vermindert giswerk bij het lezen of spellen van nieuwe woorden.
Indonesisch gebruikt ook een paar digrafen — letterparen die enkele medeklinkerklanken vertegenwoordigen: ng voor /ŋ/, ny voor /ɲ/, sy voor /ʃ/ en kh voor /x/. Deze digrafen worden als twee tekens geschreven in de gewone spelling, maar elk paar wordt uitgesproken als één klank. Letters zoals q, v en x komen vooral voor in leenwoorden, technische termen en eigennamen (bijvoorbeeld Qatar, vaksin, Xerox). In inheemse woordenschat zijn deze letters relatief zeldzaam vergeleken met de rest van het alfabet.
Waarom Indonesisch sterk fonetisch is
Indonesisch staat bekend om zijn consistente koppeling van klank aan letter. Er zijn vrijwel geen stille letters en de meeste geschreven medeklinkers en klinkers worden uitgesproken. Zodra je de vaste waarden leert voor een paar sleutelletters — zoals c dat altijd /tʃ/ is en g dat altijd een harde /g/ is — kun je met vertrouwen lezen. De belangrijkste onduidelijkheid is de letter e, die zowel /e/ (zoals in meja) als de sjwa /ə/ (zoals in besar) kan vertegenwoordigen. Lesmateriaal voegt soms accenten toe om dit te verduidelijken (é voor /e/ en ê voor /ə/), maar standaardschrijven gebruikt gewoon e.
Ook de klemtoonpatronen ondersteunen de voorspelbaarheid. In veel woorden valt de klemtoon op de voorlaatste lettergreep en is de algehele klemtoon licht vergeleken met het Engels. Hoewel uitspraak iets kan variëren tussen regio’s, zijn de kernregels stabiel in het hele land en in formele contexten zoals nieuwsuitzendingen of onderwijs. Deze consistentie is een praktisch voordeel voor leerlingen en reizigers die betrouwbare uitspraakaanwijzingen nodig hebben.
Volledige Indonesische alfabettabel en letternamen
Het alfabet dat in Indonesië wordt gebruikt deelt de Latijnse letters A–Z maar kent stabiele namen en klanken die op sommige plaatsen van het Engels verschillen. Het leren van de letternamen verbetert je vermogen om je naam te spellen, borden te lezen en instructies in de klas te volgen. De onderstaande tabel vermeldt elke letter, zijn veelvoorkomende Indonesische naam, een typische klankwaarde en een eenvoudig voorbeeldwoord dat je kunt oefenen.
| Letter | Indonesische naam | Gebruikelijke klank | Voorbeeld |
|---|---|---|---|
| A | a | /a/ | anak |
| B | be | /b/ | batu |
| C | ce | /tʃ/ | cari |
| D | de | /d/ | dua |
| E | e | /e/ of /ə/ | meja; besar |
| F | ef | /f/ | faktor |
| G | ge | /g/ (hard) | gula |
| H | ha | /h/ | hutan |
| I | i | /i/ | ikan |
| J | je | /dʒ/ | jalan |
| K | ka | /k/ | kaki |
| L | el | /l/ | lima |
| M | em | /m/ | mata |
| N | en | /n/ | nasi |
| O | o | /o/ | obat |
| P | pe | /p/ | pagi |
| Q | ki | /k/ (leenwoorden) | Qatar, Quran |
| R | er | tap/triller | roti |
| S | es | /s/ | susu |
| T | te | /t/ | tiga |
| U | u | /u/ | ular |
| V | ve | /v/ of /f/ (leenwoorden) | visa |
| W | we | /w/ | warna |
| X | eks | /ks/ of /z/ in leenwoorden | X-ray |
| Y | ye | /j/ (y-klank) | yakin |
| Z | zet | /z/ | zebra |
Letternamen die in Indonesië worden gebruikt (cé, ér, etc.)
De standaard Indonesische letternamen zijn: a, be, ce, de, e, ef, ge, ha, i, je, ka, el, em, en, o, pe, ki, er, es, te, u, ve, we, eks, ye, zet. In sommige leermaterialen zie je accenten (bé, cé, ér) om de uitspraak van de namen te begeleiden. Deze accenten zijn optionele hulpmiddelen in de klas; ze maken geen deel uit van de normale spelling of officiële orthografie.
Verschillende namen verschillen van het Engels. Q heet ki (niet “cue”), V is ve (niet “vee”), W is we (niet “double u”), Y is ye (niet “why”) en Z is zet (niet “zee/zed”). X is eks en C is ce, wat helpt herinneren dat c /tʃ/ vertegenwoordigt in plaats van een Engelse /k/ of /s/. Het herkennen van deze naamverschillen maakt dagelijks spellen bijvoorbeeld aan de telefoon of bij een balie veel sneller.
Basis gids letter→klank met voorbeelden
Indonesische letters behouden meestal één klank. C is /tʃ/ zoals in church: cara, cinta, cucu. J is /dʒ/: jalan, jari, jujur. G is altijd een harde /g/: gigi, gula, gado-gado. R is een tap of triller en wordt in alle posities uitgesproken: roti, warna, kerja. Deze betrouwbare waarden zijn een belangrijke reden waarom het systeem eenvoudig te leren is.
Klinkers zijn stabiel: a = /a/, i = /i/, u = /u/, e = /e/ of /ə/, o = /o/. Als leerling lees je elke letter die je ziet, omdat het Indonesisch stilstaande letters vermijdt. Overgenomen namen en technische termen kunnen ongebruikelijke clusters behouden (bijvoorbeeld streaming, truk, vaksin), maar inheemse patronen blijven consistent. Eigennamen kunnen in uitspraak variëren, vooral buitenlandse, dus luister hoe sprekers een naam lokaal uitspreken.
Klinkers en het onderscheid van “e”
Indonesische klinkers zijn simpel en stabiel, wat veel van de uitdagingen wegneemt die Engelstaligen hebben. Het belangrijkste punt om te beheersen is de letter e, die twee klanken kan hebben. Weten wanneer /e/ te verwachten is en wanneer de sjwa /ə/ helpt je natuurlijker te klinken en snel spraak te begrijpen. De andere klinkers — a, i, u, o — blijven stabiel tussen lettergrepen en veranderen niet in diphthongen zoals in het Engels vaak gebeurt.
e als /e/ versus sjwa /ə/ (é en ê in leermateriaal)
De letter e vertegenwoordigt twee hoofdklanken: gesloten-midden /e/ en sjwa /ə/. Leermiddelen markeren soms é voor /e/ en ê voor /ə/ om ambiguïteit weg te nemen (bijvoorbeeld méja versus bêsar), maar in het dagelijks schrijven worden beide klanken gewoon met e geschreven. Je leert welke klank hoort bij woordgebruik en context.
Als vuistregel komt de sjwa /ə/ vaak voor in voorvoegsels en onbeklemtoonde lettergrepen, zoals ke-, se-, pe-, meN- en per- (bijvoorbeeld bekerja, sebesar, membeli). De /e/-waarde verschijnt vaak in beklemtoonde lettergrepen en in veel leenwoorden (meja, telepon, beton). Omdat Indonesische klemtoon over het algemeen licht is, richt je je bij oefenen meer op klinkerkwaliteit dan op sterke nadruk.
Stabiele klinkers a, i, u, o
De klinkers a, i, u en o zijn stabiel en veranderen niet van kwaliteit tussen open en gesloten lettergrepen. Dit maakt woorden voorspelbaar: kata, makan, ikan, ibu, lucu, botol en motor behouden hun heldere klinkers ongeacht positie. Je hoeft geen klinkerlengte aan te passen of glijders toe te voegen zoals in het Engels.
Reeksen zoals ai en au worden meestal als duidelijke klinkersequenties gelezen in plaats van Engelse-achtige diftongen. Vergelijk ramai en pulau: spreek in beide woorden beide klinkers duidelijk uit. Bijna-minimale contrasten zoals satu versus soto en tali versus tuli helpen je de constante kwaliteit van a, i, u en o te horen en te produceren. Oefen met langzame, gelijkmatige timing over lettergrepen om deze klinkers consistent te houden.
Belangrijke medeklinkers en digrafen
De medeklinkerregels in het Indonesisch zijn transparant en leerlingvriendelijk. Een klein aantal digrafen dekt klanken die niet met enkele letters worden geschreven, en verschillende veelbelangrijke medeklinkers hebben vaste waarden die van het Engels verschillen. Het beheersen van c, g, r en de digrafen ng, ngg, ny, sy en kh verwijdert de grootste onzekerheden bij lezen en uitspraak.
c = /tʃ/, g = harde /g/, rollende r
Het Indonesische c is altijd /tʃ/. Het klinkt nooit als /k/ of /s/. Deze regel geldt in alle posities: cucu, kaca, cocok. G is altijd een harde /g/ voor elke klinker: gigi, gado-gado, gembira. Je hebt geen speciale regel nodig zoals de Engelse "soft g".
R is typisch een tap of triller en wordt in alle posities uitgesproken: rokok, kereta, warna. In zorgvuldige of nadrukkelijke spraak produceren sommige sprekers een sterkere triller, vooral in formele contexten of bij hardop voorlezen. Omdat r nooit stil is, brengt het oefenen van een lichte tap je uitspraak al dichter bij de Indonesische norm.
ng, ngg, ny, sy, kh uitgelegd
Indonesisch schrijft verschillende enkele klanken met twee letters. ng staat voor /ŋ/ zoals in nyaring, ngopi en mangga. Wanneer de nasaal gevolgd wordt door een harde g, wordt het geschreven als ngg voor /ŋg/, zoals in nggak en tunggu. ny staat voor /ɲ/ zoals in nyamuk en banyak. Dit zijn digrafen in de schrijfwijze maar enkele medeklinkers in de uitspraak.
De digrafen sy (/ʃ/) en kh (/x/) verschijnen voornamelijk in Arabische of Perzische leenwoorden zoals syarat, syukur, khusus en akhir. Wat betreft lettergrepen helpen ng en ngg grenzen te markeren: singa is si-nga met /ŋ/ dat de tweede lettergreep begint, terwijl pinggir /ŋg/ bevat. In het dagelijkse Indonesisch zijn sy en kh minder frequent dan ng en ny, maar je zult ze regelmatig tegenkomen in religieuze, culturele en formele woordenschat.
Uitspraak en klemtoonpatronen
Het Indonesische spreekritme is gelijkmatig en duidelijk, met lichte klemtoon en volledige articulatie van geschreven letters. Deze voorspelbaarheid maakt het makkelijker om nieuwe woorden te ontcijferen en aankondigingen of instructies te volgen. Begrijpen waar de klemtoon meestal valt en hoe medeklinkers zich aan het eind van woorden gedragen, versterkt zowel je luistervaardigheid als je accent.
Regel van de voorlaatste lettergreep en sjwa-uitspraken
Het standaardpatroon is klemtoon op de voorlaatste lettergreep: veel woorden hebben de primaire klemtoon op de één-na-laatste lettergreep, zoals ba-ca, ma-kan, ke-luar-ga en In-do-ne-sia (vaak met de klemtoon op -ne-). Omdat de Indonesische klemtoon licht is vergeleken met het Engels, zal het niet overdreven klinken. Het behouden van een gelijkmatig ritme over lettergrepen helpt je natuurlijk te klinken.
De sjwa /ə/ is vaak onbeklemtoond en kan verschijnen in voorvoegsels en verbindende lettergrepen (besar, bekerja, menarik). Affixen verschuiven soms de waargenomen klemtoon: baca → ba-ca, bacakan → ba-ca-kan, en bacai (met -i) kan aanvoelen als ba-ca-i. Leenwoorden behouden soms de oorspronkelijke klemtoon, maar inheemse patronen blijven redelijk regelmatig zodat leerlingen ze snel internaliseren.
Geen stille letters; articulatie van slotploffen
In het Indonesisch is er geen traditie van stille letters. Als een letter geschreven is, wordt deze over het algemeen uitgesproken. Deze regel helpt bij nauwkeurig spellen en heldere articulatie. De letter h wordt in veel woorden uitgesproken, ook in woorden van Arabische oorsprong zoals halal en akhir.
Slotploffen p, t en k zijn niet geaspireerd en kunnen aan het eind van een woord onuitgesproken worden afgesloten (rapat, bak, tepat). Je hoort een nette stop zonder een sterke uitbarsting van lucht. De exacte mate van release kan variëren per regio en spreekstijl, maar het ontbreken van aspiratie is consistent en makkelijk over te nemen voor leerlingen.
Oude versus nieuwe spelling: EYD-hervorming van 1972
De moderne Indonesische spelling werd gestandaardiseerd in 1972 via de EYD (Ejaan Yang Disempurnakan, "Perfecte Spelling"). De hervorming verminderde oudere Nederlands-geïnfl uenceerde conventies en bracht het Indonesisch dichter bij het hedendaagse Maleis in aangrenzende landen. Voor leerlingen verklaart deze geschiedenis waarom sommige straatnaamborden, merknamen of oudere boeken nog onbekende spellingen tonen.
Waarom de hervorming plaatsvond en belangrijke veranderingen
De EYD-hervorming van 1972 had tot doel de Indonesische orthografie te moderniseren en te vereenvoudigen. Voor EYD werden veel woorden geschreven met Nederlandse digrafen zoals oe voor /u/ en tj voor /tʃ/. EYD verving deze door enkele letters die overeenkomen met de werkelijke klanken, waardoor spelling eenvoudiger te leren en consistenter werd in heel Indonesië.
Buiten lettertoewijzingen verduidelijkte EYD ook hoofdlettergebruik, interpunctie en de omgang met leenwoorden. Het ondersteunde eveneens leesbaarheid over de grens met Maleisië, Singapore en Brunei. Voor dagelijkse gebruikers is de belangrijkste impact praktisch: moderne spellingen weerspiegelen uitspraak beter en verminderen uitzonderingen die leerlingen kunnen verwarren.
Conversietabel (oe→u, tj→c, dj→j, j→y, sj→sy, ch→kh, nj→ny)
De tabel hieronder toont de meest voorkomende oude-naar-nieuwe koppelingen. Het herkennen van deze paren helpt je historische teksten te lezen en traditionele merknamen of plaatsnamen te begrijpen die klassieke vormen behouden.
| Oude spelling | Nieuwe spelling | Voorbeeld |
|---|---|---|
| oe | u | goeroe → guru; Soerabaja → Surabaya |
| tj | c | tjinta → cinta; Tjepat → Cepat |
| dj | j | djalan → jalan; Djakarta → Jakarta |
| j | y | jang → yang; Soedjadi → Soedyadi → Soeyadi/Soeyadi-varianten naar Y-gebaseerde vormen |
| sj | sy | sjarat → syarat; Sjamsoel → Syamsul |
| ch | kh | Achmad → Ahmad; Rochmat → Rohmat |
| nj | ny | nja → nya; Soenjong → Sunyong/Ny-gebaseerde modernisering |
Veel bedrijven en families behouden oudere spellingen uit identiteits- en traditieoverwegingen, dus je kunt nog steeds vormen als Djakarta of Achmad tegenkomen op borden, documenten of logo’s. Begrip van de koppelingen stelt je in staat deze direct aan hun huidige standaardvormen te relateren.
Indonesisch versus Maleis: overeenkomsten en kleine verschillen
Spellingregels zijn sterk op elkaar afgestemd, vooral na de Indonesische hervorming van 1972 en daaropvolgende regionaliseringsinspanningen. De meeste verschillen zijn lexicaal (woordkeuze) en fonetisch (accent), niet orthografisch.
Gedeeld Latijns schrift en geharmoniseerde spelling
Zowel Indonesisch als Maleis gebruiken het Latijnse alfabet en delen veel spellingsregels voor alledaagse woorden. Algemene woordenschat zoals anak, makan, jalan en buku wordt identiek gespeld en vergelijkbaar uitgesproken. Deze overlap ondersteunt grensoverschrijdende geletterdheid en mediaconsumptie in Zuidoost-Azië.
Hervormingen na 1972 hebben de afstemming vergroot, wat leerlingen helpt om eerder geleerde kennis opnieuw te gebruiken. Wanneer verschillen optreden, hebben ze meestal betrekking op woordkeuze of betekenis in plaats van op het alfabet zelf. De spelling blijft bijvoorbeeld dicht bij elkaar, zelfs als de uitspraak iets varieert tussen Indonesië en Maleisië of Singapore.
Verschillende letternamen (Indonesië vs Maleisië/Singapore/Brunei)
Hoewel het kernalfabet hetzelfde is, verschillen gesproken letternamen per land. In Indonesië: Q = ki, V = ve, W = we, Y = ye, Z = zet. In Maleisië, Singapore en Brunei zijn Engels-geïnspireerde namen gebruikelijk: Q = kiu, V = vi/vee, W = double-u, Y = wai, Z = zed. Deze verschillen zijn relevant bij het spellen van namen via de telefoon of in de klas.
Klasconventies kunnen variëren, vooral op internationale scholen, dus je hoort mogelijk beide stijlen. Als praktische tip: wees bereid over te schakelen naar de lokale set letternamen, of verduidelijk vooraf door te zeggen "Indonesische namen" of "Engelse namen" voordat je belangrijke informatie spelt.
NATO "phonetic alphabet" in Indonesië (uitleg)
Mensen die zoeken op "fonetisch alfabet Indonesië" bedoelen vaak het NATO/ICAO-spelalfabet (Alfa, Bravo, Charlie, …) dat wordt gebruikt om letters duidelijk over te brengen via radio of in lawaaierige omstandigheden. Dit verschilt van de Indonesische fonologie en spellingsregels die in de rest van deze gids worden beschreven. Het begrijpen van beide betekenissen voorkomt verwarring bij het leren van de taal versus communiceren in luchtvaart, zeevaart en hulpdiensten.
Wat men bedoelt met "fonetisch/spelalfabet"
In de taalkunde verwijst "fonetisch" naar de klanken van een taal en hoe letters aan die klanken worden gekoppeld. In radio en luchtvaart betekent "fonetisch alfabet" de NATO/ICAO-lijst met codewoorden die worden gebruikt om letters te spellen, zoals Alfa voor A en Bravo voor B. Indonesië volgt dezelfde internationale lijst als andere landen.
Dit radiospelalfabet is losstaand van de Indonesische letter‑klankregels. Als je het Bahasa Indonesia-alfabet leert voor dagelijks lezen en spreken, concentreer je dan op de letters A–Z, hun namen en hun klanken. Gebruik de NATO/ICAO-woorden alleen wanneer duidelijkheid cruciaal is of het audiokanaal rumoerig is.
Indonesische letternamen vs ICAO-woorden gebruiken (Alfa–Zulu)
In het dagelijks leven gebruiken Indonesiërs lokale letternamen om woorden te spellen: er–u–de–i voor RUDI. In de luchtvaart, callcenters of beveiligingscontexten schakelen sprekers over naar de internationale ICAO-woorden: Romeo–Uniform–Delta–India. Deze termen zijn wereldwijd gestandaardiseerd en worden niet vertaald naar het Indonesisch.
Als je de volledige set nodig hebt als naslag, is de reeks: Alfa, Bravo, Charlie, Delta, Echo, Foxtrot, Golf, Hotel, India, Juliett, Kilo, Lima, Mike, November, Oscar, Papa, Quebec, Romeo, Sierra, Tango, Uniform, Victor, Whiskey, X-ray, Yankee, Zulu. Let op dat Alfa en Juliett gestandaardiseerde spellingen hebben om transmissiekwaliteit te verbeteren.
Veelgestelde vragen
Hoeveel letters heeft het Indonesische alfabet?
Het Indonesische alfabet gebruikt 26 Latijnse letters (A–Z). Er zijn 5 klinkers (a, i, u, e, o) en 21 medeklinkers. Digrafen zoals ng, ny, sy en kh vertegenwoordigen enkele klanken maar worden als twee letters geschreven.
Is de Indonesische uitspraak fonetisch en consistent?
Ja, de Indonesische spelling is sterk fonetisch en voorspelbaar. De meeste letters koppelen aan één klank met weinig uitzonderingen. De belangrijkste onduidelijkheid is de letter e, die /e/ of sjwa /ə/ kan zijn afhankelijk van het woord.
Welke klank heeft de letter "c" in het Indonesisch?
In het Indonesisch staat c altijd voor /tʃ/ zoals in "church." Het wordt nooit uitgesproken als /k/ of /s/ zoals in het Engels. Deze regel is consequent in alle posities.
Wat betekenen ng, ny, sy en kh in het Indonesisch?
Het zijn digrafen voor enkele klanken: ng = /ŋ/, ny = /ɲ/, sy = /ʃ/, en kh = /x/. Kh komt vooral voor in Arabische leenwoorden, terwijl de anderen veel voorkomen in inheemse woordenschat.
Wat is het verschil tussen é en ê in het Indonesisch?
Standaard Indonesisch vereist geen accenten, maar leermaterialen gebruiken soms é voor /e/ en ê voor sjwa /ə/. In gewone tekst worden beide geschreven als gewone e, en de uitspraak leer je uit de context.
Wat veranderde er bij de spellinghervorming van 1972?
De EYD van 1972 verving Nederlandse stijlen door eenvoudigere vormen: oe→u, tj→c, dj→j, j→y, sj→sy, ch→kh en nj→ny. Ook werden interpunctie, hoofdlettergebruik en de behandeling van leenwoorden gestandaardiseerd.
Heeft Indonesië een NATO/ICAO-spelalfabet?
Indonesië gebruikt in de luchtvaart en radio de internationale ICAO/NATO-spellijst (Alfa, Bravo, Charlie, enz.). In het dagelijks spellen zeggen mensen meestal de Indonesische letternamen (a, be, ce, enz.).
Rollen Indonesiërs de letter "r"?
Ja, de Indonesische r is meestal een triller of tap. Het verschilt van de Engelse "r" en wordt duidelijk uitgesproken in alle posities zonder stil te zijn.
Conclusie en vervolgstappen
Belangrijkste punten over letters en klanken
Het Indonesisch gebruikt 26 Latijnse letters met consistente waarden. C is altijd /tʃ/, G is altijd een harde /g/ en R is een tap of triller. Digrafen zoals ng, ny, sy en kh vertegenwoordigen enkele klanken hoewel ze uit twee letters bestaan. De letter e kan /e/ of sjwa /ə/ zijn afhankelijk van het woord.
De klemtoon is over het algemeen voorspelbaar en licht, en er zijn geen stille letters. Hoewel sommige oude spellingen blijven voortbestaan in namen en merken, zijn de huidige regels duidelijk en uniform. Deze stabiliteit stelt leerlingen in staat nieuwe woorden nauwkeurig te lezen en uit te spreken vanaf het begin.
Aanbevolen vervolgstappen voor leerlingen
Oefen de digrafen ng, ngg, ny, sy en kh met voorbeelden zoals ngopi, nggak, nyamuk, syarat en khusus. Besteed speciale aandacht aan e door te luisteren naar /e/ versus /ə/ in paaren zoals meja versus besar.
Machtig jezelf met de 1972-koppelingen (oe→u, tj→c, dj→j en verwante paren) zodat je oudere bewegwijzering en traditionele spellingen herkent. Voor duidelijk spellen in lawaaierige omgevingen gebruik je de ICAO-lijst (Alfa–Zulu); in alledaagse situaties gebruik je de Indonesische letternamen.
Selecteer gebied
Your Nearby Location
Your Favorite
Post content
All posting is Free of charge and registration is Not required.